Zoals elk jaar wordt op de tweede zondag van oktober de 4 Mijl van Groningen georganiseerd. Dit jaar voor de 27e keer. Dan mag je toch wel spreken van ‘elk jaar’ inmiddels. Het parcours loopt van Haren naar Groningen, over het laatste stukje van de Hondsrug. Dit laatste is goed merkbaar als je de laatste 500 meter ingaat en je de Herestraat doordendert. Deze loopt verraderlijk omhoog!

Dit jaar hadden we wederom een bedrijventeam georganiseerd. Twee zelfs. We waren zo vroeg, dat we de nummers 1 t/m 7 op onze buik mochten spelden. De weersomstandigheden waren ideaal, een zachte zuidoostelijke wind die je een licht duwtje in de rug geeft. De hele weg lang. Eigenlijk alle ingrediënten voor een spetterend PR waren aanwezig. Op een klein dingetje na. Ik had mijn dochtertje van acht beloofd om met haar haar eerste 4 mijl te gaan rennen.

Voorbereiding voor de 4 Mijl van Groningen

De voorbereidingen voor de 4 Mijl vind ik voor een kind van acht lastig. De afstand is lang en slecht te overzien en ik ben van mening dat je kinderen van die leeftijd ook niet teveel aan dit soort belasting bloot moet stellen. Ik heb er dus voor gekozen om een aantal keer met haar te gaan lopen, maar nooit verder dan twee kilometer.

De 4 Mijl is een nerveuze afstand. Je moet vanaf de eerste meter vol aan de bak. Een kilometer enigszins inzakken, dat haal je niet meer in. Het traject is een lang recht stuk, dus nooit een bochtje waarna je weer kunt aanzetten. Dat aanzetten kan natuurlijk wel, maar je moet het zelf doen. Het traject biedt daarin geen houvast.

Dit jaar geen last van nervositeit. Het tempo zou laag en relaxt liggen. Alle tijd om eens rond te kijken en te genieten van het spectakel. Na wat gedoe met startnummers konden we van start gaan. Mijn dochter had een nummer in de 14000 van school gekregen, dus ik moest ook in dat startvak aansluiten. Het is inmiddels kwart voor drie als voor ons het startschot klinkt. Rustig aan loop ik met Aafke de twee (enige) rechter bochten door, waarna je op het rechte stuk uitkomt van zes kilometer. Toegejuicht door massa’s mensen trekken de kilometers gestaag onder de voeten door.

Persoonlijke doel bij de 4 Mijl

Het doel wat ik gesteld had voor dit jaar was binnen de dubbele tijd van vorig jaar blijven. Vorig jaar had ik 23:49 gelopen, dus dat hield in dat we 47:18 moesten lopen. Dat is uiteindelijk NET niet gelukt. Op 47:32 passeerde Aafke de finish, nadat ze mij er op de Vismarkt glorieus uitsprintte.

Het was weer een geslaagde editie van de 4 Mijl. Dit jaar deden er 21000 hardlopers mee. Dat is veel, heel veel. Zeker als je bedenkt dat het traject nog geen 6,5 kilometer lang is. Wanneer je voor een PR gaat, is het van belang dat je een laag startnummer hebt. Onder de 1000, het liefst. Zodra je er boven komt, loop je voortdurend tegen een traag bewegende haag van mensen aan. Dat wil zeggen, als je onder een half uur de afstand wil hebben afgelegd.

En volgend jaar?

Volgend jaar komt er zeker een vervolg. Ik weet niet of ik dan weer met Aafke aan de start zal verschijnen, of dat ik nog eens een poging waag mijn PR te verpulveren.

Robert Jan